%0 Journal Article %T بررسی و شرح مستند قاعدۀ رجال نوادرالحکمه %J پژوهشنامه تفسیر کلامی قرآن %I پردیس فارابی دانشگاه تهران %Z 2383-3157 %A رحمان ستایش, محمد کاظم %A صالحی عارف, محمد %D 2014 %\ 09/23/2014 %V 1 %N 3 %P 397-420 %! بررسی و شرح مستند قاعدۀ رجال نوادرالحکمه %K استثنای ابن‌ولید %K غلو %K محمدبن احمدبن یحیی‌بن عمران الاشعری القمی %K نوادرالحکمه %R %X تصحیح روایات به قرینۀ وجود آنها در یکی از جوامع اولیه و آنگاه استثنا کردن برخی از آنها، از روش‌های معمول در ارزیابی روایت و شناساندن راویان نزد قدما بوده است. امروزه نیز بسیاری با پیروی از ابن‌ولید (م 343 ه.ق) – که روایت عده‌ای از راویان نوادرالحکمه یا مشایخ مؤلّف آن، محمد بن احمد (م حدود 290 ه.ق)، را استثنا کرده است – تمام روایات نوادرالحکمه، جز آنها که از مستثنین نقل شده است، را معتبر دانسته‌اند. رجال نجاشی وفهرست شیخ تنها مستند این قاعده از میان منابع متقدم هستند که این استثنا را به تفصیل نقل کرده‌اند. با عنایت به تفاوت‌های موجود میان این دو نقل می‌توان دربارۀ عوامل پیدایش استثنا، نظیر اعتماد محمد بن احمد بر روایات غلو‌آمیز یا مرسل، به اظهارنظر پرداخت. چنانکه از این رهگذر می‌توان امکان عدم ضعف مستثنین و نیز اختصاص این قاعده به نوادرالحکمه را ثابت کرد. %U https://jqi.ut.ac.ir/article_52988_ff6bbbb163dcf89808b11a7fe2628e47.pdf