Is Surah Al-'Adiyat a Meccan or a medinan Surah? (With an emphasis on the context of the Surah’s revelation)

Document Type : pajoohesh

Authors

1 Associate Professor, Department of Quran and Hadith Sciences, University of Tehran, Iran

2 Ph.D Candidate in Comparative Interpretation, Iran’s University of Quran Sciences and Education, Iran

Abstract

Surah Al-`Adiyat is one of the controversial Surahs as to whether it is a Meccan or a Medinan Surah. If we determine the place of revelation, it can help us in better interpreting and understanding of Surah. Because of the oaths in the opening lines of this Surah, some commentators believe that it concerns Jihad which became obligatory in Medina. There are also narratives that date the revelation to after the Battle of Chains and consider Surah Al-`Adiyat as a Medinan Surah. However, with a closer look at the Meccan style of this Surah and authentic narratives that label it as a Meccan Surah, we can determine that it is Meccan and the opening oaths that refer to war do not relate to the obligation of Jihad in Medina. The other reason for considering Surah Al-`Adiyat as Meccan is the content of the Surah that concerns the Resurrection and the Day of Judgment, which is a common feature of Meccan Surahs. An authentic narrative tells of Imam Ali’s (AS) explanation that the title Al-`Adiyat refers to camels in the Hajj. Even if the term Al-`Adiyat refers to horses, it would have meant war horses, which are different from Jihadi horses. This is because war horses had a special place among the people of Mecca before the rise of Islam.

Keywords


  1. قرآن کریم، ترجمه فولادوند.
  2. ابن‏حجر عسقلانی، أبوالفضل أحمد بن علی (1326ق)، تهذیب التهذیب، هند: مطبعة دائرةالمعارف النظامیة.
  3. ابن‏جزى غرناطى، محمد بن احمد (1416ق)، کتاب التسهیل لعلوم التنزیل‏، تحقیق عبدالله خالدى،‏ بیروت: شرکت دار الارقم بن ابى الارقم.‏
  4. ابن‏جوزى ابوالفرج، عبدالرحمان بن على (1422ق)، ‏زاد المسیر فى علم التفسیر، تحقیق عبدالرزاق المهدی‏، بیروت: دارالکتاب العربی.‏
  5. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1422ق)، فنون الافنان فی عجائب علوم القرآن، بیروت: مؤسسه الکتب الثقافیه.
  6. ابن‏ضریس، ابوعبدالله محمد بن ایوب بحلی (1408ق)، فضائل القرآن و ما انزل من القرآن بمکه و ما انزل بالمدینه، دمشق: دار الفکر.
  7. ابن‏عاشور، محمد بن طاهر (بی‏تا)، التحریر و التنویر، بی‏جا: بی‏نا.
  8. ابن‏عطیه اندلسی، عبدالحق بن غالب (1422ق)، المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  9. ابن‏کثیر دمشقى، اسماعیل بن عمرو (1419ق)، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمد حسین شمس‏الدین‏، بیروت: دارالکتب العلمیة منشورات محمدعلى بیضون.‏
  10.  ابن‏منظور الافریقى المصرى، ابوالفضل جمال‏الدین محمد بن مکرم (1405ق)، لسان العرب، قم: أدب الحوزة.

11. ابن‏الندیم البغدادی، أبوالفرج محمد بن ابى یعقوب اسحق (بی‏تا)، فهرست ابن الندیم،تحقیق رضا تجدد، مصر: شهید على پاشا.

  1. ابن‏واضح یعقوبی، أحمد بن أبی یعقوب بن جعفر بن وهب (بی‏تا)، تاریخ الیعقوبی، بیروت: دار صادر. 
  2. بغدادی، علاءالدین علی بن محمد (1415)، لباب التأویل فی معانی التأویل (تفسیر خازن)، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  3. بلخی، مقاتل بن سلیمان (1423ق)، تفسیر مقاتل بن سلیمان، به‏کوشش: شحاته، بیروت: دار احیاء التراث العربیه.
  4. بیهقی، احمد بن حسین (1405ق)، دلائل النبوة، تعلیق عبدالمعطی قلعجی، بیروت: دارالکتب العلمیة.
  5. بنت الشاطی، عایشه (بی‏تا)، التفسیر البیانی للقرآن الکریم، قاهره: دارالمعارف، چاپ هفتم.
  6. ثعالبی، عبدالرحمان بن محمد (1418ق)، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  7. ثعلبی نیشابوری، احمد بن ابراهیم (1422ق)، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  8. جفری، آرتور (1392)، مقدمتان فی علوم القرآن، قاهره: مکتبة الخانجی.
  9. حسین احمد، عبدالرزاق (1420)، المکی و المدنی فی القرآن الکریم، قاهره: دار ابن‏عفان.
  10. حسینی استرآبادی، سید شرف‏الدین علی (1409ق)، تأویل الآیات الظاهره، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  11. حلی، حسن بن یوسف بن علی (1381ق)، خلاصۀ الاقوال، نجف: مطبعۀ الحیدریۀ.
  12. حنبلی دمشقی، سراج‏الدین (1419ق)، اللباب فی علوم الکتاب، تحقیق شیخ عادل احمد عبد الموجود و الشیخ علی محمد معوض، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  13. دروزة، محمد عزت (1383ق)، التفسیر الحدیث،‏ قاهره: دار إحیاء الکتب العربیة.‏ ‏
  14. دمشقی، ابن‏کثیر اسماعیل بن عمرو (1419ق)، تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دارالکتب العلمیه.

26. ذهبی، شمس‏الدین أبوعبدالله محمد بن أحمد (1402ق)، میزان الإعتدال فی نقد الرجال، بیروت: دارالمعرفۀ للطباعۀ و النشر.

27. رازی، ابوالفتوح حسین بن علی (1408ق)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، مشهد: بنیاد پژوهش‏های اسلامی آستان قدس رضوی.

28. رازی، فخرالدین ابوعبدالله محمد بن عمر (1420ق)، مفاتیح الغیب (تفسیر کبیر)، بیروت: دار احیاء التراث العربی.

  1. زحیلى، وهبة بن مصطفى (1422ق)، التفسیر الوسیط، دمشق: دارالفکر.‏
  2. ــــــــــــــــــــــ (1418ق)، التفسیر المنیر فی العقیدة و الشریعة و المنهج، بیروت: دارالفکر المعاصر.
  3. زرقانى، محمد عبد العظیم (بى‏تا)، مناهل العرفان فی علوم القرآن، ‏بى‏جا: دار احیاء التراث العربى.
  4. زرکلی، خیرالدین بن محمود (2002م)، الأعلام، دمشق: دارالعلم للملایین.
  5. زمخشرى، محمود (1407ق)، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: ‏دارالکتاب العربی.
  6. زهری، محمد بن مسلم (1411ق)، الناسخ و المنسوخ و تنزیل القرآن بمکة و المدینة، به‏کوشش حاتم صالح ضامن، بغداد: وزارت آموزش عالی.
  7. سبحانی، جعفر (1364)، فروغ ابدیت، قم: دانش اسلامی.
  8. سمرقندی، نصر بن محمد بن احمد (بی‏‏‏‏‏تا)، بحر العلوم، بی‏جا: بی‏نا.
  9. سمعانی، منصور بن محمّد (1418ق)، التفسیرالقرآن، تحقیق یاسر بن ابراهیم، سعودیه: دارالوطن.
  10. سیوطى، جلال‏الدین (1404ق‏)، الدر المنثور فى تفسیر المأثور، قم:‏ کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى‏.
  11. ـــــــــــــــــــ.( 1421ق)، الإتقان فی علوم القرآن‏،بیروت‏: دار الکتاب العربى.
  12. شاطبی، ابراهیم بن موسی (بی‏تا)، الموافقات فی اصول الفقه، به‏کوشش عبدالله دراز، بیروت: دارالمعرفة.
  13. شبستری، عبدالحسین (1418ق)، الفایق فی رواة واصحاب الامام الصادق علیه السلام، قم: مؤسسة النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین لقم.
  14. شوکانی، محمد بن علی (1414ق)، فتح القدیر، دمشق: دار ابن کثیر.
  15. شهرستانی، محمد بن عبدالکریم (1376)، مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار، تحقیق محمدعلی آذرشب، تهران: دفتر نشر میراث مکتوب.
  16. صبحى، صالح ‏(1372)، مباحث فی علوم القرآن‏، قم‏: منشورات الرضى.
  17. طباطبایى، سید محمد حسین‏، (1417)،المیزان فى تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
  18. طبرسی، فضل بن حسن (1372)، مجمع البیان فی علوم القرآن، تهران: ناصر خسرو.
  19. طبری، ابوجعفر محمد بن جریر (1420ق)، جامع البیان عن تاویل القرآن،قم: دارالفکر.
  20. طوسی، محمد بن حسن(بی‏تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث.
  21. قرطبی، محمد بن احمد (1384)، الجامع لاحکام القرآن، قاهره: دارالکتب المصریه.
  22. ماتریدی، محمد بن محمد (1426ق)، تفسیر الماتریدی، بیروت: دارالکتب العلمیۀ.
  23. ماوردی، علی بن محمد (بی‏تا)، النکت والعیون،بیروت: دارالکتب العلمیه.
  24. مجلسی، محمدباقر (بی‏تا)، بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، تهران: موسسه الوفاء.
  25. مظهری، محمد ثناء‏الله (1412ق)، تفسیر المظهری، پاکستان: مکتب رشدیه.
  26. معرفت، محمدهادى (1415ق)، التمهید فی علوم القرآن،‏ قم‏: مؤسسة النشر الاسلامى‏.
  27. مکارم شیرازی، ناصر (1386)، سوگندهای پربار قرآن، قم: مدرسۀ الامام علی بن ابی طالب(ع).
  28. نمازی شاهرودی، علی بن محمد (1364)، مستدرک سفینه البحار، بی‏جا: موسسه النشر الاسلامی.
  29. نیشابوری، محمود بن ابوالحسن (1415ق)، ایجاز البیان عن معانی القرآن، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  30. واحدی نیشابوری، ابوالحسن (1412ق)، اسباب النزول القرآن، بی‏جا: دارالاصلاح.