The possible attached phrases of a “prepositional phrase” and their role in and effect on the interpretation and translation of the Divine verses: a case study of the Noble Quran’s verses

Document Type : pajoohesh

Authors

Abstract

The Arabic Grammarians call the “main preposition + genitive noun” and an “adverb” a “prepositional phrase”. For prepositional phrases to assimilate into the sentence structure and fulfill their roles, they should have a specific connection and link to another part of the sentence. This link is called “attachment” and that part is named “attached phrase”. Consequently, a prepositional phrase can possibility attach to different attached phrases; if this is the case, then attachment to any of those possible attached phrases can lead to different deep structures and so to different meanings and messages. This has frequently happened in the Noble Quran’s verses, and its representation can be found in various interpretation and grammar books on the Noble Quran. On the other hand, due to the linguistic limitations of the translation process, the translators of the Quranic verses have preferred only one of the possible attached phrases. As a result, some other possible attached phrases have been ignored and so, other possible meanings and messages of the luminous verses have not transferred into the Persian language.

Keywords

References

  1. القرآن الکریم، ترجمه‌های ارفع، الهی قمشه‌ای، انصاریان، آیتی، پاینده، پورجوادی، دهلوی، رضایی، شعرانی، صلواتی، فارسی، گرمارودی، مشکینی، مکارم، یاسری.
  2. أبوحیان، محمد‌بن یوسف (1420ق‏). البحر المحیط فی التفسیر، تحقیق: صدقی محمد جمیل‏، بیروت‏، دارالفکر، الطبعة الأولی‏.
  3. ابن‏جنی، أبی‌الفتح عثمان (د.تا). الخصائص، محقق: عبدالحمید هنداوى، بیروت، دارالکتب العلمیة، الطبعة الثالثة.
  4. ابن‌الجوزی، عبدالرحمن‌بن علی (‏1422ق‏). زادالمسیر فی علم التفسیر، تحقیق: عبدالرزاق المهدی‏، بیروت‏، دارالکتاب العربی، الطبعة الأولی‏.
  5. ابن‌عاشور، محمد‌بن طاهر (د. تا). التحریر و التنویر، بیروت‏، مؤسسة التأریخ‏، الطبعة الأولی‏‏.
  6. ابن‌عقیل، بهاء‌الدین عبد‌الله (1980م). شرح ابن‌عقیل على ألفیه ابن‌مالک، تحقیق: محمد محیی‌الدین عبدالحمید، القاهره، دارالتراث، الطبعة العشرون.
  7. ابن هشام، جمال‌الدین (2007م). مغنی اللبیب، تحقیق: مازن المبارک - محمد علی حمدلله، بیروت، دارالفکر.
  8. ابن‌یعیش، موفق‌الدین (2001م). شرح المفصل للزمخشری، تحقیق: إمیل بدیع یعقوب، بیروت، دارالکتب العلمیه، الطبعة الأولی.
  9. حسن، عباس (1391ش). النحو الوافی، قم، دارالمجتبی، چاپ اول.
  10. الدرویش، محیی‌الدین‏ (1415ق‏). إعراب القرآن و بیانه‏، دمشق، بیروت‏، دار ابن‌کثیر، الطبعة الرابعة‏.
  11. راجحی، عبده (2000م). التطبیق النحوی، مصر، دارالمعرفه الجامعیه، الطبعة الثانیة.
  12. السامرائی، فاضل صالح (2003م). معانی النحو، القاهره، شرکة العاتک للطباعه و النشر و التوزیع، الطبعة الثانیة.
  13. السکاکی، أبویعقوب (1987م). مفتاح العلوم، حاشیه و تعلیق نعیم زرزور، بیروت، دارالکتب العلمیة، الطبعة الثانیة.
  14. السمرقندی، نصر‌بن محمد‌بن احمد (د. تا). بحرالعلوم‏، تحقیق: أبوسعید عمربن غلامحسن عمروی‏، بیروت‏، دارالفکر، الطبعة الأولی‏.
  15. صافی، محمود‌بن عبد‌الرحیم (1418 ق). الجدول فی إعراب القرآن‏، دمشق، بیروت‏، دارالرشید‏، الطبعة الرابعة‏.
  16. عبداللطیف، محمد حماسه (2000م). النحو والدلالة، بیروت، دارالشروق، الطبعة الأولی.
  17. العکبری، عبدالله‌بن الحسین (د. تا). التبیان فی إعراب القرآن‏، عمان - ریاض‏، بیت الأفکار الدولیة‏، الطبعة الأولی‏.
  18. الطبرسی، فضل‌بن حسن (‏1360ش‏). مجمع البیان فی تفسیر القرآن‏، تحقیق: رضا ستوده، ترجمۀ جمعی از مترجمان‏، تهران‏، انتشارات فراهانی، چاپ اول‏.
  19. الفخر الرازی، محمدبن عمر (1420ق‏). مفاتیح الغیب‏، بیروت‏، دارإلاحیاء التراث العربی‏، الطبعة الثالثة.
  20. القاسمی، محمد‌ جمال‌الدین (1418ق‏). محاسن التأویل، تحقیق: محمد باسل عیون السود‏، بیروت‏، دارالکتب العلمیة‏، الطبعة الأولی‏.
  21. النحاس، أحمد‌بن محمد (1421ق‏). إعراب القرآن، بیروت، دارالکتب العلمیه، الطبعة الأولی.
  22. نهر، هادی‏ (د. تا). النحو التطبیقی وفقا لمقررات النحو العربی فی المعاهد و الجامعات العربیة، أردن‏، عالم الکتب الحدیث، الطبعة الأولی.
Journal of ًQuranic Theological Exegesis
Volume 2, Issue 3
October 2015
Pages 479-498

Files

Share

How to cite

Statistics