The Effect of Context on Translation and Understanding of the Quran

Document Type : pajoohesh

Authors

1 Associate Professor of Arabic language and literature, college of Farabi, University of Tehran

2 M.A. Student of college of Farabi, University of Tehran

Abstract

One of the ways to understand the true meaning of Quran’s words and combinations as well as its translation and true equivalents, is regarding the context. Context in the interpretation of the Quran, has many applications, including its role in the interpretation of the word, determining the meaning of the sentence, the order of revelation of verses, recognizing Makki and Madani verses, determining the antecedent, understanding the omitted word or sentence, and determining the word’s extension. The importance of this study is to reveal the value of the individual and combined words and sentences. It also warns the translator that for an accurate translation, they must consider theoretical principles and know the context, and among multiple, meanings they should choose the one which is the main purpose of the speaker. In addition, they must inform the readers that to get the true understanding of Quran, they should notice the context of the words and verses. This study has tried to describe different kinds of contexts in a reasonable way and relying on an analytic style. There are also analyses of samples of Quranic verses following each context, so that the translator and the reader are notified to the guiding lights, and the need to adhere to the rules and to regard the circumstances. The main results indicate that: The Quranic words and verses are systematically connected with each other, and the quality of their arrangement and vocabulary association gives a special meaning to it. Quran does not have a single-sided nature, and the angles of understanding the verses are different according to the revelation situation, culture, the demands of the age, and the type of the speaker’s speech. Depending on the context, juxtaposition of the Quranic words, and the issues and circumstances of revelation occasion, the translation should be done in an integrative way.
 
 

Keywords


. ابن‌فارس، احمد (1979م). معجم مقاییس اللغة،م:عبدالسلام محمدهارون، چ اول، بیروت، دارالفکر.
2. راغب اصفهانی، حسین‌بن محمد (1412ق). المفردات فی غریب القرآن، تحقیق: داودی، صفوان عدنان، چ اول، دمشق، سوریه، دارالشامیه.
3. رشید رضا، محمد (بی‌تا). تفسیر القرآن الکریم (تفسیر المنار)، چ دوم، بیروت، لبنان، دارالمعرفه.
4. صدر، محمدباقر (1410ق). دروس فی علم الاصول، چ اول، قم، ایران، مؤسسه النشر الاسلامی.
5. طبری، محمدبن جریر (1412ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن، چ اول، بیروت، لبنان، دارالمعرفه.
6. فوزی، عیسی (2011م). علم الدلالة: النظریة و التطبیق، چ اول، اسکندریه، مصر، دارالمعرفه.
7. فیومی، احمدبن محمد (1383هـ). المصباح المنیرفی غریب الشرح الکبیر للرافعی، چ سوم، قم، ایران، دارالهجره.
8. جعفری، یعقوب (بی‌تا).کوثر، بی‌چا، بی‌جا.
9. رجبی، محمود (1391هـ). روش تفسیر قرآن، چ پنجم، قم، ایران، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
10. سعیدی روشن، محمدباقر (1391هـ). زبان قرآن و مسائل آن، چ دوم، قم، ایران، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
11. طباطبایی، محمدحسین (1374هـ). ترجمۀ تفسیر المیزان، م: موسوی همدانی، محمدباقر، چ پنجم، قم، ایران، دفتر انتشارات اسلامی.
12. یول، جورج (1385هـ). بررسی زبان، ترجمۀ علی بهرامی، چ سوم، تهران، ایران، رهنما.