فقدان حجاب شرعی برای زنان، به مثابۀ ترک واجبی الاهی در جامعه اسلامی، عنوان مجرمانهای است که در قانون برای آن مجازات منظور شده است. از این رفتار و مصادیق آن در روایات اسلامی به "تبرّج" یاد میشود. نوشتۀ پیش رو، فارغ از نگاه کسانی که به پیروی از روشن فکرهای سدۀ اخیر، تبرّج را چندان مذموم نمیدانند، به دنبال جستوجوی حکم رفتار مزبور از رهگذر آیات و روایات مربوط است. با جستوجو و تأمل در منابع و مستندات اسلامی به دست میآید که تبرّج از جمله محرّمات آشکار شرعی و از گناهان کبیره به شمار میرود و مرتکب آن، بر اساس مبانی حقوقی و قضایی اسلام، از ادای شهادت در محاکم محروم خواهد بود. محور اصلی پژوهش در این نوشته، آیۀ شریفۀ سی و سوم سورۀ مبارکۀ احزاب، با استفاده از دیدگاه مفسران و واژه شناسان کهن قرآنی و تأملی نو در پیوند اجزای مختلف آیات مربوط به آن است.