اصول اخلاقی انتشار مقاله

به نویسندگان عزیز توصیه می شود اصول اخلاقی زیر را در نظر داشته باشند:

اصالت

هنگامی­که نویسنده­ای نسبت به ارسال مقاله به مجله اقدام می‌کند، مقاله باید کاری جدید و اصیل باشد. نویسنده نمی‌تواند مقاله‌ای را که کل یا بخشی از آن در جای دیگری تحت بررسی است، به مجله ارسال و همچنین نمی‌تواند مقاله‌ای را که کل یا بخشی از آن در مجله تحت بررسی و ارزیابی است، برای نشریه دیگری ارسال کند.

مقاله ارسالی چه کل و چه بخشی از آن، به زبان فارسی یا هر زبان دیگری، نباید قبلاً در جای دیگری منتشر یا برای انتشار پذیرفته شده باشد.

نویسندگان باید کار و ایده‌های اولیه خود را به­طور صریح بیان کنند، حتی زمانی­که به­طور عینی در مقاله بازنویسی و نقل قول نشده باشند. اگر جملات یا پاراگراف‌هایی دقیق در کار پژوهشی وجود داشته باشند که به­نظر می‌رسد، برگرفته از مقاله یا کار دیگر نویسنده است، این مطالب باید در داخل "علامت نقل قول" قرار گیرد.

مقاله باید منشأ و اصالت هر یک از مجموعه داده‌های به­کار گرفته شده را مشخص کند. اگر مجموعه داده‌های اختصاصی در جای دیگری توسط این نویسنده یا نویسنده دیگری به­کار گرفته شده است، مقاله باید این کارهای دیگر را چه انتشار یافته و چه انتشار نیافته باشند، بیان کند.

نویسندگان نباید مقاله‌ای را ارسال کنند که قبلاً برای این مجله ارسال شده، تحت ارزیابی قرار گرفته و پس از ارزیابی توسط سردبیر رد شده است. اگر نسخه اولیه قبلاً رد شده بود و نویسنده مایل است تا نسخه‌ای اصلاح شده از مقاله را برای ارزیابی ارسال کند، توجیه ارسال مجدد مقاله، باید به­طور شفاف توسط نویسنده برای سردبیر مجله مطرح و عنوان شود. تنها تحت شرایط خاصی است که، اجازه ارسال مجدد مقاله برای بار دوم وجود دارد.

سرقت علمی

    ثبت مقاله در سامانه مدیریت نشریه‎های دانشکده الهیات با ارسال ایمیل به کلیه نویسندگان مقاله اطلاع داده خواهد شد؛ بدیهی است درج نام نویسندگان در مقاله به منزله نقش اساسی ایشان در تدوین مقاله است، در صورتیکه نویسندگان مقاله در تدوین مقاله نقشی نداشته‎اند و از نام آنها سوءاستفاده شده است، لازم است مراتب را بلافاصله از طریق ایمیل دریافتی اطلاع دهند. همه نویسندگان مقاله در مورد اصالت اثر مسئول هستند. حق ارزیابی موارد سرقت علمی برای نشریه محفوظ است. سرقت علمی شکل­های گوناگونی دارد از جمله:

الف. ثبت مقاله دیگری به نام خود.

ب. درج نام نویسندگان و پژوهشگرانی که در مقاله نقشی نداشته اند.

ج. کپی­ برداری یا تکرار بخش‌های قابل ­توجهی از مقاله دیگر (حتی اگر مقاله کپی شده مربوط به یکی از نویسندگان مقاله جدید باشد).

د. طرح نتایج حاصل از پژوهش­های دیگران به نام خود.

ه. چاپ مکرر مقاله توسط نویسنده واحد در چند نشریه.

و. بیان نتایج نادرست و خلاف یافته‎های علمی یا تحریف نتایج حاصل از پژوهش.

ز. استفاده از داده‎های نامعتبر یا دستکاری در داده‎های پژوهش.

موارد سرقت علمی توسط مسئولان نشریه بررسی و برای حراست از اعتبار و زحمات دیگر پژوهشگران، بدون هیچ تساهل و چشم‎پوشی با توجه به میزان سرقت علمی به شرح ذیل برخورد قانونی می‌شود:

  1. مقاله رد خواهد شد و در صورت چاپ از روی سایت‎ها برداشته خواهد شد.
  2. اسامی همه نویسندگان مقاله در سیاه‎نامه نشریه‎های دانشگاه تهران قرار خواهد گرفت.
  3. از مراجع قضایی ذی‎صلاح پی‎گیری حقوقی خواهد شد.
  4. طی یک نامه رسمی پرونده سرقت علمی با سایر دانشگاه‎ها و نشریه‎های داخلی و خارجی مرتبط به اشتراک گذاشته خواهد شد.
  5. مراتب طی یک نامه رسمی به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام(ISC)، دانشگاه‎ها، موسسه‎ها، نشریه‎ها و هر محلی که نویسندگان از امتیاز چاپ این مقاله استفاده کرده‎اند، اطلاع داده خواهد شد.

 تضاد منافع

نویسنده مسئول باید منابع حمایت مالی طرح را در متن مقاله بیان کند سپس نسبت به ارسال مقاله اقدام نماید. هر یک از منافع گفته شده که قید شود، باید همراه مقاله منتشر شوند. اگر در مورد نوع موقعیتی که نمایانگر تضاد است شک و تردید وجود دارد، باید مشخص و آشکار شود، هر موردی در زمینه تضاد منافع باید با اداره انتشارات یا سردبیر مطرح شود.

هنگام ارسال مقاله به مجله، نویسنده مسئول، فرصت دارد تا داور احتمالی را برای مقاله پیشنهاد دهد. نویسندگان باید از هر گونه تضاد منافع احتمالی یا نمود آن در انتخاب سردبیران و داوران پرهیز کنند. تضاد منافع از این نوع، تنها برای نویسنده مسئول به­کار نمی‌رود بلکه مشمول نویسندگان همکار در مقاله نیز می‌شود.

مثال‌هایی از تضادهای منافع ممکن شامل موارد زیر است: (1) یکی از نویسندگان در همان نهاد یا سازمانی است که سردبیر یا داور نامبرده هستند؛ (2) یکی از نویسندگان، عضو کمیته پایان­نامه سردبیر یا داور بوده یا برعکس، (3) یکی از نویسندگان و سردبیر یا داور، در حال حاضر جزء نویسندگان همکار در مقاله دیگر هستند یا طی دو سال گذشته، نویسنده همکار یک مقاله بوده‌اند.

نویسندگان نباید افرادی را معرفی کرده و نام برند که می‌دانند نسخه قبلی مقاله را خوانده و پیشنهادهای خود را مطرح کرده‌اند؛ زیرا چنین دانشی، به­طور خودکار فرآیند ارزیابی مخفی مقاله را نقض می‌کند.

 ارزیابی مخفی دوطرفه

نشریه یک فرآیند ارزیابی مخفی دوطرفه را دنبال می‌کند که به موجب آن، نویسندگان، داوران را نمی‌شناسند و برعکس. نویسندگان باید به محرمانه بودن فرآیند ارزیابی احترام گذاشته و هویت خود را برای داوران آشکار نسازند و برعکس. برای مثال، مقاله نباید حاوی هر گونه اطلاعات مشمول خودافشایی باشد، به­طوری­که داور بتواند نویسنده را شناسایی کند.

نویسندگان نباید مقاله ارسالی خود (مشتمل بر مقالات و پیش­نویس‌های اولیه) را روی وب­سایت‌ها منتشر کنند؛ زیرا در وب­سایت‌ها، نویسندگان می‌توانند به­راحتی توسط داوران شناسایی شوند.

نویسندگان نباید افرادی را به­عنوان سردبیر یا داور نام برند که می‌دانند قبلاً مقاله یا نسخه قبلی آن را خوانده و پیشنهادهای خود را مطرح ساخته‌اند؛ زیرا این دانش یا آگاهی، به­طور خودکار ناقض فرآیند ارزیابی مخفی دوطرفه است.

 دقت

نویسندگان مسئول نهایی محتوای کل مقاله ارسالی به نشریه هستند. نویسندگان متعهد هستند تا نمایی دقیق از پژوهش انجام شده و نیز بحث عینی در خصوص اهمیت پژوهش، ارائه کنند.

نویسندگان باید یافته‌های خود را به­طور کامل گزارش کنند و نباید داده‌هایی را که مرتبط با متن یا ساختار پرسش‌های پژوهش هستند، حذف کنند. نتایج باید صرف­نظر از آنکه پیامدهای مورد انتظار را حمایت می‌کنند یا با آنها در تناقض هستند، گزارش شوند. نویسندگان باید دقت ویژه در ارائه خواص یا ویژگی‌های مرتبط با پژوهش خود یا یافته‌ها و تفسیر آنها داشته باشند. مفروضات بنیادین، تئوری‌ها، روش‌ها، شاخص‌ها و طرح‌های پژوهش مرتبط با یافته‌ها و تفسیرهای کار آنها، باید آشکار و عنوان شوند.

مقاله باید حاوی جزییات و منابع کافی باشد، به نحوی که امکان دسترسی سایر پژوهشگران به مجموعه داده‌های یکسان جهت تکرار پژوهش وجود داشته باشد.

اگر نویسنده­ای یک اشتباه یا بی­دقتی مهم را در کار خود کشف کند، متعهد است تا مراتب را به­ سرعت به اطلاع سردبیر مجله رسانده و جهت بازبینی یا اصلاح مقاله همکاری کند. اگر نویسنده یا ناشر توسط شخص یا نهاد ثالث دریابند که کار انتشار یافته اشتباهی مهم و جدی دارد؛ نویسنده متعهد است تا به­سرعت نسبت به بازبینی یا اصلاح مقاله یا فراهم­سازی شواهد برای سردبیر، دال بر صحت و درستی مقاله اصلی یا اولیه اقدام نماید.

 به­ هنگام بودن و سرعت عمل

نویسندگان باید در تجدید­نظر و انجام اصلاحات مقاله سریع و مناسب عمل کنند. اگر نویسنده ­ای نمی‌تواند در سررسید زمانی تعیین شده (حداکثر یک ماه) عمل کند، باید هرچه زودتر با سردبیر برای تعیین مدت زمان بیشتر یا انصراف از فرآیند ارزیابی تماس گیرد.