1
عضو هیأت علمی مرکز مطالعات قرآن کریم دانشگاه مفید
2
دانشجوی مقطع خارج فقه و اصول از حوزه علمیه قم و کارشناسی ارشد معارف قرآن دانشگاه شیخ مفید
چکیده
ظاهر برخی آیات قرآن شمول وحی برای همۀ مناطق و مکان‌های زمین است؛ اما این ظهور با گزاره‌های تاریخی ناهمگونی دارد. این ناسازگاری را از دو جهت می‌توان بررسی کرد: از جهت تاریخی و یا از منظر تفسیری؛ صرف‌نظر از گزارش تاریخ. در این نوشتار بر اساس رویکرد دوم، با فرض درستی گزاره‌های تاریخی مبنی بر عدم شمول وحی، به بررسی آیات منظور پرداخته می‌شود و با بررسی سه واژه «نذیر»، «امت» و «رسول» در آیات مربوط، نشان داده می‌شود که بین آیات قرآن و واقعیات مفروض تاریخی تعارضی وجود ندارد.
)