تفسیر ابن جوزی یا «زادالمسیر فی علم التفسیر»، یکی از تفاسیر، نقلی روایی و واعظانه قرن ششم هـ. ق. است. این تفسیر به گفته مؤلف آن، نه خیلی مختصر و نه خیلی گسترده از لحاظ حجم است. این مقاله بر آن است تا روش و جایگاه تفسیر ابن جوزی را بیان کند. تفسیر زاد المسیر ابن جوزى که خلاصهاى از تفسیر بزرگ وى به نام «المغنى فى تفسیر القرآن» مى‌باشد، شامل جمیع آیات قرآن است. سبک غالب بر این تفسیر، نقلى و روایى و برگرفته از روایات پیامبر و صحابه و تابعین مى‌باشد. وی در تفسیرش، با ارائه اطلاعات کلى درباره سوره، از قبیل نام، فضیلت، نزول و عدد آیات آن، مطلب را آغاز مىکند؛ سپس اسباب النزول، لغت و شواهد بر آن، معناى کلمه و اقوال مفسران در آن مورد را به خوبى نقل مىنماید و در ادامه به احکام مأخوذه از آیه، ناسخ و منسوخ و قرائات مىپردازد. تفسیر ابن جوزی در میان تفاسیر قرن ششم اهل سنت دارای جایگاهی مهم است.
)