1
دانشجوی دکتری کلام امامیه دانشگاه تهران و مدرس دانشگاه آزاد واحد گچساران
2
استادیار دانشگاه ادیان و مذاهب قم
چکیده
متکلمان قبل از خواجه که کلام به معنی اخص، فلسفی نشده بود؛ راه حل مسئلة شر را از آیات و روایات اهل بیتu به دست آورده‌اند. به همین دلیل راه‌حل‌های آنان با نظریات فلسفی در باب شرور متفاوت است.
متکلمین امامیه، شر را صادر از خدا می‌دانستند و در عین حال، آن را با صفت خیرخواهی مطلق خداوند -مأخوذ از الاهیات مسیحیت- متضاد نمی‌شمردند. در کلام امامیه، خداوند حکیم است و وجود شرور به دلیل حکمت الاهی است و گزاف و بیهوده نیست. لذا شرور و بلایای عالم مادی حسن و نیکو هستند؛ زیرا خداوند، شر را با دو اصل « انتصاف» و « عوض» جبران می‌کند.
)